ژئوپلیتیک، هوش مصنوعی و تغییرات نسلی: سه روند کلیدی که آینده‌ی رهبری سایبری را دگرگون می‌کند
در یک نشست برای انجمن جهانی اقتصاد (WEF)، سه روند کلیدی که آینده رهبری سایبری را شکل می‌دهند شناسایی شد. تغییرات ژئوپلیتیکی در حال حاضر منجر به کاهش همکاری‌های بین‌المللی در زمینه امنیت سایبری شده است.
این موضوع برای سال‌های آینده بر دستور کار رهبری سایبری تأثیر خواهد گذاشت. علاوه بر این، پذیرش سریع هوش مصنوعی و سایر فناوری‌های پیشرفته در حال تغییر، چشم‌انداز امنیت سایبری را با سرعتی بی‌سابقه مواجه کرده است. همچنین، با تسلط بیشتر نسل‌های هزاره (وای) و نسل زد بر نیروی کار، تهدیدات سایبری در حال پیشروی هستند و پلتفرم‌های غیرمتمرکز، صرافی‌های ارزهای دیجیتال و رسانه‌های تعاملی را هدف‌گذاری می‌کنند.
ویلیام دیکسون، همکار ارشد در موسسه خدمات متحد سلطنتی برای دفاع و مطالعات امنیتی (RUSI)و فیلیپه بیتو، مدیر مرکز امنیت سایبری WEF، در پستی که هفته گذشته منتشر شد، با استناد به شاخص همکاری جهانی WEF که
هشدار جدی به رهبران جهانی سایبری داده است، نوشتند: "روندهای کلان قابل توجهی بر توانایی آنها بابت عمل به‌عنوان مدیران مؤثر در ساختار تاب‌آوری دیجیتال تأثیر می‌گذارند."
گزارش به این نکته اشاره کرد که یک موج از تحولات ژئوپلیتیکی، اقتصادی و فناورانه باعث شده است که همکاری در زمینه صلح و امنیت برای هفت سال متوالی کاهش یابد.
این شرایط چالشی را برای رهبری سایبری جهانی به‌وجود می‌آورد. جایی که به‌جای کاهش، نیاز به همکاری بین‌المللی بیشتر است. ( از استانداردهای امنیتی جهانی قابل تعامل گرفته تا حفاظت از جریان‌های داده فرامرزی و تأمین امنیت زیرساخت‌های سیستماتیک مشترک)
نویسندگان همچنین هشدار دادند که تنش‌های ژئوپلیتیکی اخیر و فشارهای تجاری داخلی، ائتلاف‌های فعلی امنیت سایبری جهانی، تأمین بودجه برای آژانس‌های سایبری و فدرال و تعهد به همکاری‌های بین‌المللی در حوزه قانون‌گذاری را مختل کرده است.
تاب‌آوری سایبری با دیگر حوزه‌های امنیتی سنتی متفاوت دارد. تغییرات سیاسی بیشتر در زمانی که دنیای دیجیتال و فیزیکی همچنان به هم نزدیک می‌شوند و وابستگی‌های جهانی روز به روز بیشتر می‌شود دشوارتر از آن شده که درک شوند.
دیکسون و بیتو نوشتند. "حتی در شرایط ژئوپلیتیک و تغییرات سیاسی داخلی، یکی از سه روند کلان استراتژیک است که می‌تواند دستور کار آینده رهبری سایبری را برای سال‌های آینده شکل دهد."
آخرین دیدگاه امنیت سایبری WEF، "ژئوپلیتیک" را به‌عنوان بزرگترین چالش پیش روی جامعه سایبری شناسایی کرده است، زیرا منجر به حملات دولتی، اختلافات حاکمیت در داده و عدم همکاری می‌شود.
در ابتدای دوره جدید دولت آمریکا، ژئوپلیتیک در دامنه سایبری داخلی نیز بروز کرده است. این امر یک الگوی سایبری بالقوه را نشان می‌دهد که دیگران در سراسر جهان از آن پیروی خواهند کرد و سیاست‌های سایبری در چندین جبهه را تغییر خواهد کرد.
"اولاً، در زمینه همکاری‌های بین‌المللی، تلاش برای تقویت ظرفیت سایبری محدود خواهد شد و زنجیره‌های تأمین فضای سایبری و فناوری با تقسیمات بیشتری مواجه خواهند شد. همچنین ادامه فشار برای تنوع بیشتر تأمین‌کنندگان، بازگشت تولید و تقویت زیرساخت‌های محلی به سرعت در حال انجام است.
دوماً، دیکسون و بیتو اظهار داشتند:"عقب‌نشینی در اقدامات نظارتی و حکومتی، مانند کاهش فشار بر غول‌های فناوری، مسئولیت‌پذیری نرم‌افزار و تعویق استانداردهای حداقلی صنعت، در سراسر اکوسیستم گسترش خواهد یافت.
در نهایت، پذیرش سیاست خارجی 'صلح از طریق قدرت' می‌تواند به طور ناخواسته تعارضات موجود را تشدید کرده و به بی‌ثباتی بیشتر در دامنه سایبری کمک کند."
نویسندگان تأکید کردند که پذیرش سریع فناوری‌های نوین منجر به ایجاد آسیب‌پذیری‌ها و تهدیدات جدید می‌شود. اما این فرآیند با سرعتی بسیار بیشتر از آنچه بسیاری پیش‌بینی کرده بودند، در حال وقوع است.
"چالش‌ها در تأمین امنیت برنامه‌های پیچیده و فرآیندهای تجاری تحول‌پذیر در آن نهفته است. اما انتشار اپلیکیشن DeepSeek دوباره نشان داد که جدول زمانی برای ابزارهای جدید، اصول امنیتی و قابلیت‌های ضروری چقدر تهاجمی هستند. آنها افزودند: "رهبران سایبری باید فراتر از شیوه‌های سنتی امنیت اطلاعات حرکت کنند تا انصاف، استحکام در برابر تهدیدات و قابلیت توضیح‌پذیری را تضمین کنند. این موارد که زیرساخت‌های اعتماد هستند و برای سرمایه‌گذاری‌های هوش مصنوعی که اکنون از طرف مدیران ارشد خواسته می‌شود، ضروری‌اند."
شاخص همکاری جهانی همچنین نشان داد که پیچیدگی فزاینده زنجیره تأمین جهانی باعث شده است که پیش‌بینی خطرات مشکل تر شود. همانطور که نسل‌های وای و زد به تدریج اکثریت نیروی کار جهانی را تشکیل می‌دهند.
دیکسون و بیتو خاطرنشان کردند که دهه گذشته بر تأمین امنیت شبکه‌های سازمانی در صنایع سنتی مانند بانکداری، تولید و بهداشت متمرکز شده بود. "اکنون، صدها میلیون مصرف‌کننده و کاربر دیجیتالی بومی با زیرساخت‌های غیرمتمرکز، ابری و لبه‌ای در صنایع نوظهور در مسیر سایبری خود تعامل دارند. به همین دلیل، رهبران سایبری باید به نقاط خطر جدیدی اشاره کنند."
آنها مشاهده کردند که مجرمان سایبری از این روندها بهره‌برداری می‌کنند. "صنعت بازی‌های آنلاین به‌تنهایی اکنون نیمی از تمام حملات DDoS جهانی را می‌بیند. اپیدمی هک مستقیم صرافی‌های جهانی ارز دیجیتال باعث شده است که سال دیگری از میلیاردها دلار ضرر ثبت شود."
نویسندگان اضافه کردند که در زمان تنش جهانی، موانع اقتصادی و پذیرش سریع فناوری، نیاز به گفتگو بیشتر و نه کمتر، احساس می‌شود.
"جامعه تاب‌آوری سایبری صنایع در موقعیت ویژه‌ای قرار دارد. این جامعه می‌تواند نقش مرکزی در یافتن مسیر جهانی و چند ذینفعی برای آینده دیجیتال پایدار و تاب‌آور حتی در میان یک چشم‌انداز خطرآفرین پیچیده ایفا کند." دیکسون و بیتو نوشتند: "آنها می‌توانند علی‌رغم تنش‌های فزاینده میان قدرت‌های بزرگ آ نچه که برای اکوسیستم ضروری است به‌ویژه در زمینه تقویت ظرفیت بین‌المللی و استانداردهای حداقلی جهانی در صنعت را شناسایی کنند."
علاوه بر این، نویسندگان تأکید کردند که رهبری سایبری باید بر تقویت تاب‌آوری اکوسیستم‌ها و صنایع دیجیتال نوظهور که روز به روز اهمیت بیشتری پیدا می‌کند، اما هنوز به‌طور کامل محافظت نشده‌اند، متمرکز شود. "به‌طور جمعی، این ابتکارات می‌تواند به تأمین امنیت آینده دیجیتال ما کمک کنند."
ماه گذشته،WEF چالش‌های فزاینده تأمین امنیت زنجیره‌های تأمین نرم‌افزار، به‌ویژه در برابر وابستگی‌های پنهان، مورد تأکید قرار دادند. همانطور که کسب‌وکارها درحال حاضر بیشتر به تأمین‌کنندگان دست سوم و راه‌حل‌های لایه باز گرایش دارند و در این راستا با موانع امنیتی قابل توجهی مواجه هستند این فرایند‌ها نیز نه تنها فناوری اطلاعات (IT) بلکه فناوری عملیاتی (OT) و سیستم‌های کنترل صنعتی (ICS) را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. این موارد خطراتی را برای زیرساخت‌های حیاتی به وجود می‌آورد. همچنین لزوم داشتن استراتژی قوی برای کاستن خطرات و محافظت در برابر آسیب‌پذیری را در چشم‌انداز دیجیتال به صورت متصل نشان می‌دهد.